Okazuję się, że ta jednostka dotyczy nie tylko tych, którzy opiekują się noworodkami, ale również tych, którzy nadużywają pisania smsów przy użyciu kciuków. Schorzenie, którego przyczyna często nie jest znana, jest łączone z przeciążeniem ścięgien mięśni kontrolujących ruchy kciuka: odwodzenia i prostowania.
Wśród objawów nalezy wymienić przede wszystkim ból i obrzęk podstawy kciuka, nadgarstka, czasem promieniujący do przedramienia. Dodatkowo może wystąpić sztywność samej ręki, utrudniająca chwytanie czy zaciskanie – ruchy te będą zaostrzały ból. U niektórych osób można również zauważyć słyszalne “trzaski” (pochodzące od przeskakujących ścięgien) z chwilowym zablokowaniem ruchu i równie nagłym odblokowaniem.
Problem dotyczy głownie kobiet (choć również występuje u panów), wykonujących czynności sprzyjające przeciążeniom, takie jak: chwytanie, podtrzymywanie głowki noworodka (stąd potoczna nazwa “kciuka matki” lub “kciuka położnej”), gra na niektórych instrumentach, częste smsowanie kciukami, granie w gry video, tennisa, kolarstwo szosowe. Można zauważyć, że dotyczy to głównie czynności obejmujących chwytanie, zaciskanie, ściskanie ręką – powtarzalnych lub długo utrzymywanych.
I co dalej?
Przede wszystkim na samym początku jest ważne, aby udać się do profesjonalisty i uzyskać rzetelną diagnozę, z uwagi na to, iż wiele jednostek chorobowych może mieć bardzo zbliżone objawy. W dalszym postępowaniu zalecona może być farmakoterapia w celu zmniejszenia stanu zapalnego pochewek ścięgnistych mięśni oraz unikanie czynności przeciążających kcuk i nadgarstek. Dodatkowo sugerowane jest odciążenie struktur przez zastosowanie ortezy kciuka lub odpowiedniej aplikacji kinesiotapingu. Po takim wstępnym leczeniu objawy najprawdopodobniej wycofają się, niestety jest też duża szansa na ich nawrócenie po zdjęciu ortezy i powrocie do normalnej aktywności. Dlatego, jako fizjoterapeuci, mocno zachęcamy naszych pacjentów do regularnego stosowania ćwiczeń wzmacniających. Tylko odpowiednie, induwidualnie dobrane ćwiczenia, dają szansę na długoterminowe uniknięcie objawów, bez konieczności rezygnowania z pracy zawodowej czy przyjemności takich jak granie…
Badania naukowe potwierdzają, że ćwiczenia ekscentryczne, czyli takie, w czasie których pracujący mięsień zwiększa swoją długość, są szczególnie efektywne. Niestety, nie jest to przyjemna terapia, ponieważ dążymy do wywołania delikatnego bólu podczas ćwiczeń. Doświadczony terapeuta właściwie dobierze ćwiczenia oporowe, aby “balansowanie na krawędzi bólu” doprowadziło do odpowiedniego wzmocnienia mięśni. Zajmie się również stabilizatorami łopatek, aby polepszyć kontrolę całego ramienia. Można sobie wyobrazić, iż mocna, stabilna podstawa (obręcz barkowa), spowoduje, iż wykorzystując jej siłę, mniej obciążone będą stawy łokciowe, nadgarstkowe a nawet kciuk.